Son vakitlerde toplumsal medyada gezinirken birden karşınıza ‘Doritos Teorisi’ kavramı çıktı mı? Şayet çıktıysa yalnız değilsiniz zira bu teori TikTok’ta büyük bir yankı uyandırdı. Üstelik bu teori, bağlarını gözden geçiren insan sayısını da önemli biçimde artırdı. Cips yeme alışkanlığından yola çıkan bu değişik bakış açısı, artık münasebetlerimizi bile sorgulatıyor. Pekala bu işin aslı astarı ne?
‘Doritos Teorisi’ tam olarak ne anlatıyor?
Her şey, TikTok kullanıcısı Celeste Aria’nın yaptığı bir açıklamayla başladı. Aria’ya nazaran ‘sadece sahiden tatmin etmeyen tecrübeler en fazla bağımlılık yaratıyor.’ Yani Doritos yediğinizde yaşadığınız his üzere düşünün, birinci ısırıkta olağanüstü bir tat alıyorsunuz lakin sonrasında tam manasıyla bir doyum hissetmiyorsunuz. Doritos üzere yiyecekler, tıpkı hayatımızdaki birtakım beşerler ya da alışkanlıklar üzere, başta çok alımlı görünse de vakitle gerçek bir tatmin sunmuyor. İşte tam da bu yüzden, beşerler birebir şeyin bağlantılarında de geçerli olabileceğini fark etmeye başladı.
Doritos teorisi neden bu kadar alaka bitiriyor?
Teoriyi biraz daha derinleştiren uzmanlar, bu durumun hayatımızdaki pek çok bağımlılık yapan şeye uygulanabileceğini söylüyor. Toplumsal medyada saatlerce vakit geçirip sonunda tatminsiz hissetmemiz üzere, kimi bağlantılar de bize gerçek manada memnunluk vermiyor fakat ‘belki olur’ diye devam ediyoruz. Psikolog Reneé Carr’a göre, bir bağlantı tam tatmin sağlamadığında beşerler, küçük küçük aldıkları tatmin kırıntıları yüzünden o münasebetten kopamıyor. Yani asıl memnunluğu bulamayacağımızı bilsek bile, ‘belki bir gün’ umuduyla daha fazla vakit kaybediyoruz.
Bu teoriden ders çıkarmak mümkün elbette.
Yeterince tatmin etmeyen şeylere bağımlı hale geliyoruz ve bu hem vaktimizi hem de gücümüzü tüketiyor. Celeste Aria’nın da belirttiği üzere, hayatımızdaki ‘Dorito kategorisine’ giren münasebetleri, alışkanlıkları ya da aktiviteleri fark etmek ve bunlardan uzaklaşmak gerekiyor. Gerçek manada doyurucu ilgiler, baştan sona huzur ve memnunluk hissettirenlerdir. Tahminen de bazen bir cips poşetinden daha fazlasını hak ettiğimizi kendimize hatırlatmalıyız.
