Bazen karşımızdaki şahıstan açık ve net bir yanıt almak isteriz fakat bir halde daima husustan kaçılır. Birebir soruyu farklı vakitlerde sorsak bile, karşılıklar değişir ya da tam manasıyla gelmez. Şayet bu durum size tanıdık geliyorsa, tahminen de bir narsistle bağlantı halindesinizdir. Zira kimi sorular, narsist kişilik yapısında olanlar için rahatsız edici olabilir. Bu yüzden dürüstçe karşılık veremezler, hatta birçok vakit cevaplamaktan kaçınırlar bile.
“Seni ne memnun eder?” sorusu neden bir narsisti zorlar?
Toksik alakalar üzerine çalışan uzman koç Christina’ya nazaran, bu soru narsistler için tuhaf derecede zorlayıcı zira narsistler, çoklukla içsel bir memnunluk kaynağına sahip değildir ve memnunluğu daima dışarıda ararlar. Yeni bir alaka ya da yeni bir ilgi odağı onlara süreksiz bir haz verebilir fakat kalıcı bir memnunluk sağlayamaz. Christina, ‘Bir vakitler siz de o ‘mutluluk kaynağı’ydınız fakat bu, idealizasyon evresiydi’ diyor. Evre sona erdiğinde ise devalüasyon süreci başlıyor ve gerçek yüz ortaya çıkıyor.
“Neden beni daima terk edip geri geliyorsun?”
Bu soru narsist bir birey için epeyce sarsıcı zira kendilerinin bile net bir karşılığı yok. Christina’ya nazaran bu davranış, döngüsel ve bilinçdışı gerçekleşir. Narsist kişi, bağlantıdan bir anda kopar ancak sonra tekrar geri döner zira hala bir kaynağa gereksinim duya lakin bunu itiraf edemez. Ekseriyetle karşısındakine sorunu onda arattırır, ‘Ben çok çabaladım lakin olmuyor’ üzere savunmalarla manipülasyonu sürdürür.
“Kendinde neyi değiştirmek isterdin?”
Narsist bir bireyden bu soruya verilecek karşılık çoklukla ‘Neyi değiştireyim ki? Mükemmelim’ halinde olur. Bu dışarıdan espri üzere görünse de altında büyük bir kibir barındırır. Daha kırılgan yapıda olan bir narsist bile en fazla göz rengini değiştirmek istediğini söyleyebilir lakin bu karşılık bile yüzeysel kalır. Derin bir öz tenkit beklemek birçok vakit hayal olur.
“Sence neden buna layıksın?”
Bir narsiste bir şeyin neden hakkı olduğunu sormak birçok vakit yanıtsız kalır zira onlar aslında hak ettiklerine inanarak yaşarlar. Örneğin bir terfiyi neden hak ettiğini sorduğunuzda, tahminen ‘Çok çalıştım’ diyebilir lakin bu telaffuz ekseriyetle gerçeği yansıtmaz. Christina’ya nazaran, bu haklılık hissi narsistin tabiatında vardır ve rasyonel bir temele dayanmaz.
“Aşk nedir?”
Bu soru, bir narsistin en çok bocaladığı bahislerden biridir. Christina, narsistlerin aşkı çoğunlukla tutku ya da saplantı ile karıştırdığını belirtiyor. Çok erken evrede ‘Seni seviyorum’ diyebilirler fakat bu söz aslında derin bağa değil, anlık hayranlığa dayanır. Vakitle sevginin fedakarlık, empati ve kabulle güçlenmesi gerekirken narsist kişi bu süreçte kaybolur.
“Neden soruma karşılık vermiyorsun?”
Tartışma sırasında narsiste yöneltilen bu soru ekseriyetle yanıtsız kalır. Bunun yerine bahisler çarpıtılır, laf kalabalığı başlar ya da sizi suçlayan bir söyleme geçilir. Karşınızdaki kişi birçok şey söylemiş üzere görünse de aslında hiçbir şey dememiştir. Sorumluluktan kaçmanın klasik bir yolu dememize gerek yok herhalde… Cevaplardan çok, cevapsızlıkların sizi nereye götürdüğüne dikkat edin.
