Toplumun beklentileri, aile baskısı ya da meslek telaşı… Kimi beşerler, kendi gerçeğini gizlemek zorunda kaldığında alışılmadık yollar seçebiliyor. İşte bu noktada karşımıza çıkan kavramlardan birisi de lavanta evliliği.
İki tarafın da kendi cinsel kimliğini toplumdan gizlemek için yaptığı bu evlilik tipi, dışarıdan bakıldığında “sıradan” bir birliktelik üzere görünse de perde gerisinde çok daha karmaşık bir gerçeklik yatıyor. Pekala lavanta evliliği tam olarak nedir, kimler yapar ve neden muhtaçlık duyulur?
Gelin, birlikte öğrenelim…
Kaynak: https://www.marriage.com/advice/marri…
‘Lavanta evliliği’ kavramını daha evvel hiç duymuş muydunuz?
Aslına bakarsanız ‘lovebombing’, ‘ghosting’ üzere ilgi dinamiklerinden bahsetmiyoruz bu sefer. Her ne kadar teknik olarak mantık evliliğini andırsa da, lavanta evliliğinin dinamiği çok daha farklı.
Peki nedir bu lavanta evliliği?
Lavanta evliliği bir ya da her iki tarafın da gerçek cinsel yönelimini toplumdan gizlemek hedefiyle yaptığı, çoklukla heteroseksüel üzere görünen fakat duygusal ya da cinsel bağ içermeyen evlilik tipi. Bu evlilikler çoğunlukla ‘görünürlükten kaçınma’, ‘aile baskısını savuşturma’ yahut ‘toplum normlarına ahenk sağlama’ üzere münasebetlere dayanıyor.
Peki neden papatya değil, gül değil de lavanta?
‘Lavanta’ sözü, tarihi olarak queer topluluklarla ilişkilendirilmiş sembolik bir renk. 20. yüzyılın başlarında bilhassa Amerika’da, eşcinsel bireylerin toplumsal kabul görebilmek için yaptığı bu çeşit evlilikler için lavender marriage terimi kullanılmaya başlanmış. Bir nevi ‘gizli anlaşma’ içeren evliliklerdir.
Bu evliliği yalnızca LGBTQI+ bireyler yapmıyor.
Göz önünde olan şahıslar de bu evliliği tercih ediyor. Ünlüler, siyasetçiler, iş insanları… Medya baskısından kaçmak istiyorlar.
Her şey yönelim, kimlik ve tabusal sıkıntılar değil natürel. Karşılıklı çıkar ilişkisi içinde olan çiftler de yapıyor. İki taraf da durumun farkında ve bu formda daha ‘güvende’ hissediyorlar.
Her ne kadar dışarıdan “sorunsuz” üzere görünse de lavanta evlilikleri bireylerde kimlik çatışmalarına, duygusal yalnızlığa ve uzun vadeli ruhsal yüklemelere neden olabiliyor doğal. Gerçek hisler bastırıldıkça, içsel huzursuzluk da kaçınılmaz hale geliyor.
