Evde sevgiyle büyüyen bir kedi bile bazen hiçbir sebep yokmuş üzere ortadan kaybolabilir. Koltuğun altına saklanır, kimse dokunmasın ister, adeta kendi dünyasına çekilir. Pekala fakat memnun ve inançta hissederken neden bu kadar yalnız kalma muhtaçlığı duyar?
Ev ortamında sevgiyi ziyadesiyle hisseden bir kedi, vakit zaman sessiz köşelere çekilip saatlerce ortadan kaybolabilir.
Bu durum birçok kedi sahibinde “Bize küstü mü?”, “Bir sorunu mu var?” üzere sorulara yol açsa da, kedilerin yalnız kalma muhtaçlığı aslında epeyce doğal ve sağlıklı bir davranıştır.
Peki kediler neden durduk yere yalnız kalmak ister?
Kediler evcilleşmiş olsa da atalarından kalan birtakım davranış kalıplarını hala taşırlar.
Bunlardan biri de yalnız avlanma içgüdüsüdür. Köpeklerin bilakis sürü halinde hareket etmeyen kediler, tarih boyunca bağımsız halde avlanmışlardır. Bu kişisel yapı günümüzde bile onların kendi başlarına vakit geçirme gereksinimini doğurur.
Kediler çevresel uyaranlara karşı hayli hassastır.
Evdeki sesler, ani hareketler, kalabalık konuklar ya da günlük rutin dışı aktiviteler onları gerilime sokabilir. Vakit zaman yalnız kalmak, kedilerin bu uyaranlardan uzaklaşıp ruhsal olarak istikrar bulmalarına yardımcı olur. Elhasıl yalnızlık onlar için bir çeşit “zihinsel detoks” manasına gelir.
Her kedinin mesken içerisinde kendine ilişkin, dokunulmaz bir bölgesi olmalı.
Bu bir koltuk ardı, bir karton kutu, bir pencere önü ya da kolay bir battaniye bile olabilir. Kediler bu alanlarda hem fizikî hem de duygusal olarak inançta hissederler. Şayet bu alanlara gereksinim duyduklarında ulaşamazlarsa huzursuzluk ve gerilim belirtileri gösterebilirler.
Birçok kedi sahibi, kedisinin kendisinden uzaklaşmasını yanlış yorumlayabilir.
Oysa ki bir kedinin vakit zaman yalnız kalmak istemesi sahibini sevmediği manasına gelmez. Bilakis birlikte yaşadığı beşere güvenen bir kedi, gerektiğinde kendi alanına çekilmekten çekinmez. Bu davranış kedinin meskendeki ortamı inançlı bulduğunun bir göstergesidir.
