Çocukken Asla Sevmediğimiz Fakat Büyüyünce Bayıldığımız 12 Yemek

Çocukken, bu ne ya ekmek ortası çikolata yok mu diye söylenirken büyüyünce yanına pilav koyup kaşıklamaya bayıldığımız bir lezzet. Hele üzerine biraz turşu ekleyip yanında buz üzere ayran içiyorsan tam bir ziyafet! Annelerimizin protein deposu diye ısrar ettiği kuru fasulye meğerse hakikaten de harikaymış. Artık bir kuru fasulye-pilav kombinasyonu görünce heyecanlanmayan var mı? Düdüklü tencereden yükselen o koku bile iştah açıcı hale geldi büyüyünce.

Temel Reis bile bizi ıspanağa ısındıramadı lakin büyüyünce fark ettik ki bu yeşil zerzevat aslında lezzet bombası. Çocukken çamur üzere diye reddettiğimiz ıspanak, artık yoğurtla yahut yumurtalı haliyle tabaklarımızı süslüyor. Bir de börek içinde çıtır çıtır hali yok mu? Artık olsa da yesek! Annelerimizin bizi kandırmak için yaptığı beşamel soslu versiyonları bile şimdilerde gözlerimizi parlatıyor.

Ot üzere bir şey diye düşündüğümüz pırasa, büyüdükçe ne kadar hafif ve lezzetli bir yemek olduğunu kanıtladı. Üstelik limon sıkarak yediğimizde tatlı-ekşi istikrarıyla değişik bir boyuta ulaşıyor. Küçükken yalnızca kıymalı börek içinde tüketmeye razı olduğumuz pırasa, artık zeytinyağlı haliyle sofralarımızın yıldızı. Annelerimizin çok sağlıklı dediği o günlerde yüzümüzü buruşturuyorduk fakat artık bir tabak daha lütfen demekten geri kalmıyoruz. Bir pırasaya bu kadar düşkün olacağımızı kim bilebilirdi? O denli değil mi?

Küçükken annemiz tabaklara koyduğunda bu da ne artık, karnıyarık varken bunu mu yiyeceğiz diye düşündüğümüz lahana sarması, artık sofranın baş tacı! İncecik sarılmış, bol limonlu ve bol dereotlu haliyle bir yetişkinin kalbini çalmayı başarıyor. Hele bir de yoğurtla buluştu mu… İşte gerçek lezzet bu! Bir tencere dolusu lahana sarmasını tek başına yemek isteyen birine dönüşmek tam bir yetişkinlik göstergesi değil mi?

Kötü kokuyor diye kaçtığımız karnabahar, aslında kızartıldığı vakit ne kadar lezzetliymiş meğerse. Çocukken mutfaktan gelen o kokuyu alır almaz kaçacak delik arardık. Artık ise yanına sarımsaklı yoğurdu ekleyip afiyetle yiyoruz. Bir de beşamel soslu hali var ki… Şeflere taş çıkartır! Küçükken sebzelere burun kıvıran o çocuk, artık karnabahar görünce heyecanlanıyor. Annelerimiz haklıydı, itiraf edelim!

Gelelim çocukken tabakla arbede etmemize sebep olan bamyaya! O sümüksü dokusu yüzünden ne yapsak sevememiştik lakin büyüyünce işin sırrının limon sıkmak olduğunu öğrendik. Etli ya da zeytinyağlı haliyle bamya, artık gurme damakların vazgeçilmezi. ‘Bamya mı, asla!’ diyen çocukların yerini, tanım peşinde koşan yetişkinler aldı. Bilhassa yanında pirinç pilavıyla birleşince, çocukken nefret ettiğimiz bu yemeğin aslında bir efsane olduğunu keşfettik.

Çocukken kokusundan ötürü burun kıvırdığımız kuzu eti, artık lezzetli kebapların, tandırların yıldızı olmuş durumda. O ağır tadı artık daha sofistike geliyor ve mis üzere baharatlarla birleştiğinde harika bir ziyafete dönüşüyor. Küçükken burun kıvırdığımız kuzu eti artık özel günlerin baş tacı. Hele bir de  ağır ağır pişirilmiş bir tandır varsa, kendimizden geçiyoruz. Annelerimiz bize zorla yedirmeye çalışırken neden direnmişiz, bilinmez!

Çocukken içindeki farklı dokular ve ağır aroması yüzünden kaşık sallamak istemediğimiz bu çorba, artık bağışıklık güçlendirici muhteşem kahramanımız oldu. Bilhassa hasta olduğumuzda içince mucizevi bir tesiri var! Sarımsak, sirke ve limonla birleşince tam bir lezzet patlamasına dönüşüyor. Evvelce tabaktan kaçarken artık kaseleri silip süpüren biri haline gelmek, yetişkin olmanın getirisi sanıyoruz ki. Üstelik sokak lezzetleri ortasında da kendine sağlam bir yer edindi.

Eskiden bu neden yanmış üzere kokuyor diye düşündüğümüz közlenmiş patlıcan, artık kahvaltıdan akşam yemeğine kadar her sofrada kendine yer buluyor. Bilhassa yoğurtlu salatası yahut közlenmiş haliyle kebapların yanına eklenmesi süper bir tat katıyor. Çocukken patlıcanı yalnızca musakkada kabul ederken artık közlenmiş haline bayılıyoruz.

Küçükken tatsız ve yavan diye sorguladığımız enginar, aslında tam bir sıhhat deposu. Artık üzerine bol zeytinyağı ve dereotu ekleyince lezzet patlaması yaşadığımız bir yemek haline geldi. Bilhassa iç baklalı haliyle bahar aylarının favorisi. Küçükken reddettiğimiz enginar dolması bile artık efsane geliyor. Demek ki damak tadı sahiden değişiyor.

Lahana ve kıymanın süper birleşimi olan kapuska, çocukken pek yüzüne bakmadığımız yemeklerden biriydi. Ağır kokusu ve sulu yapısı sebebiyle birçok çocuk için itici olsa da büyüdükçe bunun aslında tam bir şifa deposu olduğunu fark ettik. Bağışıklık sistemini güçlendiren, sindirimi destekleyen ve kış aylarında içimizi ısıtan kapuska, bol limon ve acı biberle efsane bir lezzete dönüşüyor. Yanına bir kesim ekmek batırdığında nasıl hoş olduğunu keşfeden herkes, çocukluk yıllarındaki kusuruna gülüp geçiyor.

Ekşi tadı yüzünden burun kıvırdığımız turşu, artık her yemeğin yanında aranan bir lezzet haline geldi. Pilavla, kuru fasulyeyle, hatta makarnayla bile tüketenler var. Bilhassa acı biber turşusunun verdiği o efsanevi tat, artık vazgeçilmez.  Annelerimiz haklıydı, turşu her yemeğe yakışıyor!